02 10 2006
Początek Wielkiej Zmiany.
Na pięcioletnią wówczas Julię przewróciła się komoda i stojący na niej 29" telewizor. Julia straciła przytomność, krwawiła z nosa, uszu i gardła. Karetka zabrała ją na OIOM szpitala przy Niekłańskiej.

02 10 2006 - 11 10 2006
Pobyt na OIOM-ie.
U Julii stwierdzono: złamanie kości podstawy czaszki poprzecznie idące przez kość klinową i piramidę, obustronne złamanie kości skroniowych i ciemieniowych, liczne ogniska stłuczenia w obu półkulach mózgu, krwawienie podpajęczynówkowe i dokomorowe, odmę i obrzęk mózgu, płynotok. Po ustabilizowaniu jej stanu odłączono ją od respiratora i przeniesiono na oddział neurochirurgii. Stan neurologiczny - niedowład czterokończynowy z wyraźną przewagą strony prawej.
Serdecznie dziękujemy lekarzom i pielęgniarkom z OIOM-u za zapalenie Julci światełka w tunelu. To dzięki ich staraniom wiedziała, gdzie ma wracać.

11 10 2006 - 17 11 2006
Pobyt na oddziale neurochirurgii.
Tu Julcia zaczęła wracać. Odzyskała słuch i wzrok, zaczęła się poruszać w łóżku. Nadal była intensywnie leczona farmakologicznie, natomiast rehabilitowana dużo intensywniej niż na OIOM-ie. Przy wypisie Julcia już potrafiła przekręcać się na boki, trzymać głowę i samodzielnie siedzieć!!! To wszystko dzięki Panu Hubertowi - rehabilitantowi, który ćwiczył Julię i uczył mnie jak mam to robić. Wielkie, wielkie dzięki Hubercie!!!

20 11 2006 - 20 12 2006
Pobyt na oddziale rehabilitacji szpitala w Dziekanowie Leśnym. Potraktowali nas tu po macoszemu. Hospitalizacja stacjonarna (bo dziecko w ciężkim stanie), zabiegi - tylko kinezyterapia i terapia ręki (bo dziecko więcej nie potrzebuje). Wrrrr.   Tak więc codziennie pisałam oświadczenie iż na własne ryzyko zabieram dziecko do domu i przyjeżdżałyśmy tylko na 1,5 godziny dziennie. Potem szybciutko do domciu. Zabawa z siostrami to chyba też forma rehabilitacji, prawda?